Tegenwoordig zijn ze onafscheidelijk van reddingsacties in de bergen en zelfs van de verbeelding van de Alpen: de lawinehond en zijn meester vormen een verenigd duo dat nodig is voor de redding van mensen in een bergomgeving.
Bewonderd door volwassenen, aanbeden door kinderen, is de lawinehond, meestal vertegenwoordigd door het Sint-Bernardusras, sinds de 18e eeuw een van de symbolen van de bergen. In de vorm van knuffels, op ansichtkaarten of zelfs in levende lijve tijdens volksfeesten is de “tonhond” tot ver buiten de Alpen beroemd geworden.
Een beetje geschiedenis
De legende van de reddingshonden kwam tot leven in 1709 toen de monniken van het Hospice du Grand St Bernard besloten de geur en weerstand van hun dieren te gebruiken om vermiste reizigers te hulp te komen. Pas in 1938, en de ramp met de Schilthorn, spraken we echt van een lawinehond. 18 jongeren worden meegesleurd door een zinkgat vlak bij dit charmante Zwitserse dorp. 17 worden gevonden door mannen, de 18e zal worden gevonden door een bastaardhond die de reddingswerkers vergezelt. Twee jaar later werd in Zwitserland het eerste trainingsprogramma voor lawinezoekhonden gelanceerd en sinds 1940 is de missie aanzienlijk geprofessionaliseerd.
Eén aspect is echter niet veranderd: de nauwe relatie tussen de hond en zijn baas. Hij moet voortdurend naar zijn dier luisteren en een zeer goede relatie met hem onderhouden. Het hele jaar door moet er dagelijks veel tijd aan worden besteed. De Hondengeleider is bovenal een bergman die gepassioneerd is door zijn hond!
In tegenstelling tot wat mensen misschien denken, is lawinehondengeleider geen beroep in de strikte zin van het woord, omdat je er niet van kunt leven. Dit is een specialisatie die bergprofessionals kunnen voltooien. Hondengeleiders zijn dus over het algemeen speurders-redders, skiliftmedewerkers, brandweerlieden, gendarmes of zelfs CRS. Het is daarom een extra investering die gericht is op het dienen van anderen.
Hiervoor moeten de toekomstige Master en zijn hond een jaar training ondergaan. Het team zal pas operationeel zijn na het behalen van het kostbare diploma uitgereikt door de Nationale Vereniging voor de Studie van Sneeuw en Lawines. Om dit diploma te valideren, moet de hondengeleider concepten beheersen zoals het skiën in alle soorten sneeuw, kennis van de bergomgeving of zelfs klimmen op bergski's. De vaardigheden van de hond worden in de loop van de cursus ontwikkeld. een puppy is natuurlijk een cruciaal moment.
De bekendste rassen zijn: Border Collie, Mechelaar, Labrador, Duitse herder en Golden Retriever. Eenmaal geselecteerd, begint de puppy zijn opvoeding ongeveer 3 maanden op drie basissen: gehoorzaamheid, gezelligheid en spel. Dit laatste zal essentieel zijn omdat het principe van lawineonderzoek gebaseerd is op het drieluik: "Ik zoek, ik vind, ik speel."
Over het algemeen kan de hond een persoon detecteren die tot 4 meter diep onder de sneeuw ligt begraven. In Oostenrijk en de VS is het echter voorgekomen dat honden slachtoffers zagen die 12 meter diep begraven lagen. Na afloop van de training wordt het team in staat verklaard tot lawineonderzoek. Tijdens het winter- maar ook zomerseizoen staan er talloze trainingen op het programma om de goede reflexen en praktijken bij de hond, maar ook bij de geleider, op peil te houden.
Op het terrein komen de hondengeleider en zijn dier bij voorrang tussen in het skigebied van hun territorium en dit op vraag van de pisteservicemanager. Mogelijk moet het duo ingrijpen buiten het skigebied, in de “bergzone”, alleen op verzoek van de prefectuur en als onderdeel van versterkingen voor de hulpdiensten in Haute-Montagne. De duur van de activiteit van een lawinehond eindigt doorgaans, afhankelijk van zijn vermoeidheid, rond de 10 jaar.
Hij wordt uiteraard niet in de steek gelaten en beëindigt stilletjes zijn leven in het huis waar hij al die tijd gewoond heeft. De plaats van ‘de beste vriend van de mens’ in de harten van mensen, maar ook in de verbeelding van de bergen, is daarom volkomen gerechtvaardigd. Als zijn baas goed over hem weet te waken, kan de hond op zijn beurt de levens van veel verdwaalde of zorgeloze mensen redden. Het is echter altijd prettiger om een lawinehond in de straten van het resort tegen te komen dan een lawinehond tegen te komen in de straten van het resort. tijdens een lawine, dus…wees voorzichtig!
Voor meer informatie : Nationale Vereniging voor de Studie van Sneeuw en Lawines
Thema's
